Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2007

Geological Syrvey.

Το λιώσιμο των αρκτικών πάγων τις επόμενες δεκαετίες εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών είναι πιθανόν να οδηγήσει στην εξαφάνιση των δύο τρίτων των πολικών άρκτων στον κόσμο μέχρι το 2050, σύμφωνα με μελέτες που δόθηκαν το Σάββατο στη δημοσιότητα από την αμερικανική κυβέρνηση.

Οι πολικές άρκτοι, για τις οποίες οι ομοσπονδιακές αρχές των ΗΠΑ προτείνουν να περιληφθούν στη λίστα των ειδών που κινδυνεύουν με εξαφάνιση, έχουν ανάγκη τους πάγους ως βάση για το κυνήγι της φώκιας, της κύριας πηγής της διατροφής τους.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της αμερικανικής γεωλογικής υπηρεσίας, του Geological Syrvey, οι αρκτικοί πάγοι που αποτελούν το φυσικό περιβάλλον της πολικής άρκτου, θα μειωθούν κατά 42% τις προσεχείς δεκαετίες.

Το καλοκαίρι είναι η κρίσιμη περίοδος κυνηγιού και αναπαραγωγής των μεγάλων αυτών θηλαστικών. Υπολογίζεται ότι σήμερα οι πολικές άρκτοι φτάνουν τις 20.000 με 25.000.

Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι οι εκτιμήσεις τους είναι μετριοπαθείς, διότι τα καλύτερα πρότυτα πληροφορικής που εφαρμόζονται, πιθανώς υποτιμούν τον ρυθμό τήξης των αρκτικών πάγων.

Τον Δεκέμβριο 2006, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αλιείας και Αγριας Ζωής είχε προτείνει να περιληφθούν οι πολικές άρκτοι στη λίστα των απειλούμενων ζώων στο πλαίσιο της νομοθεσίας για την προστασία των ειδών

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

Καβαφης.

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες
δίκαιοι κ' ίσοι σ' όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ' ευσπλαχνία
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ' οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2007

Εικονικο σωμα.

Στο πείραμα του Όλαφ Μπλάνκε του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου στη Λοζάνη, οι εθελοντές κοιτούσαν μέσα από τα γυαλιά την πλάτη μιας κούκλας, την οποία έξυνε με το χέρι ένας ερευνητής. Την ίδια στιγμή, ένας άλλος ερευνητής έξυνε την πλάτη του ίδιου του εθελοντή. Και πάλι, οι εθελοντές είχαν την αίσθηση ότι έβλεπαν τον εαυτό τους από πίσω, έξω από το πραγματικό τους σώμα.

«Περιγράφουμε μια ψευδαίσθηση κατά την οποία υγιείς εθελοντές είχαν την εμπειρία ενός εικονικού σώματος σαν να ήταν το δικό τους, και εντόπιζαν τους εαυτούς» τους έξω από τα όρια του σώματός τους σε διαφορετικές θέσεις στο χώρο», γράφει ο Δρ Μπλάνκε.

Όπως εξηγούν οι επιστήμονες, το φαινόμενο προκαλείται από ασυμφωνία ανάμεσα στα οπτικά και τα απτικά ερεθίσματα. Τα μάτια δίνουν μια εικόνα, η αίσθηση της αφής δίνει μια ασύμβατη εικόνα, και ο εγκέφαλος παράγει την ψευδαίσθηση σε μια προσπάθεια να επιλύσει τη διαφωνία.

Αυτού του είδους τα πειράματα θα μπορούσαν να ρίξουν φως σε φιλοσοφικά ερωτήματα που αφορούν την αίσθηση του εαυτού μας, αλλά θα μπορούσαν να έχουν και πρακτικές εφαρμογές στα βιντεοπαιχνίδια και την τηλεχειρουργική, εκτιμούν οι ερευνητές.

Tate Modern.

Tate Modern is considered a major success story for the Tate's director Sir Nicholas Serota. In its first year, it was the most popular museum in the world, with 5,250,000 visitors.

Τον Μάιο θα είναι τελικά έτοιμη η νέα Tate Gallery of Modern Art. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα σχέδια που «καταστρώνει» η Ευρώπη για τον εορτασμό της νέας χιλιετίας, γεγονός που αποδεικνύεται όχι μόνο από το εξαιρετικό ενδιαφέρον του Καλλιτεχνικού Βρετανικού Συμβουλίου, το οποίο έχει διαθέσει ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό για τη δημιουργία της, αλλά και από τη συνεργασία της γκαλερί με την πολυεθνική εταιρεία Unilever που θα χρηματοδοτήσει την απόκτηση μιας σειράς σύγχρονων έργων φιλοτεχνημένων ειδικά για την Tate. Τα εγκαίνια της έκθεσης αυτής θα πραγματοποιηθούν μαζί με εκείνα του νέου μουσείου την ερχόμενη άνοιξη. Το γεγονός θα πλαισιωθεί από τα αποκαλυπτήρια μιας εγκατάστασης της γαλλικής καταγωγής γλύπτριας Λουίζ Μπουρζουά, η οποία, παρά τα 88 χρόνια της, είναι αυτή τη στιγμή το πιο περιζήτητο όνομα των καλλιτεχνικών διοργανώσεων, συμπεριλαμβανομένης και της Μπιενάλε της Βενετίας. Προς το παρόν, και συγκεκριμένα ως τις 26 Σεπτεμβρίου, η φημισμένη λονδρέζικη γκαλερί παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα έκθεση μοντέρνας τέχνης από την οποία, όπως είναι φυσικό, δεν λείπουν οι προκλήσεις. Ο τίτλος της είναι «Αμπρακατάμπρα», στη θέση της μαγείας όμως και των ταχυδακτυλουργών θα βρείτε τη συνήθεια της καθημερινότητας ιδωμένη και ταυτόχρονα υπονομευμένη από τη φαντασία καλλιτεχνών της σύγχρονης εικαστικής αβάν-γκαρντ. Οσο για την πρόκληση για την οποία κάναμε λόγο, είναι αμφίδρομη αφού εκπορεύεται τόσο από τα ίδια τα εκθέματα όσο και από τη σχέση έργου - θεατή, μια και ο δεύτερος καλείται να συμμετάσχει ενεργά στην εικονική πραγματικότητα.

Tate is the United Kingdom state museum of British and modern art, and is a network of four art galleries in England: Tate Britain (opened 1897), Tate Liverpool (1988), Tate St Ives (1993) and Tate Modern (2000), with a complementary website, Tate Online (1998). It was founded with the official title the National Gallery of British Art and was renamed after Henry Tate funded a building for it at Millbank in London. This was its sole venue until the end of the 20th century. The most significant change was the opening of Tate Modern, which then carried the modern part of the collection, while the original building was renamed Tate Britain to house the British part of the collection. Modern British work is split between the two. One of the Tate's most publicised activities is the Turner Prize.


Technorati Profile

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2007

Η βρυση.

Ο ήχος της βρύσης να στάζει στο μπάνιο
Ένα περιστέρι να τιτιβίζει ρυθμικά στο παράθυρο.
Στιγμες καθημερινότητας
μα και μετρονόμοι του χρόνου μιας ζωής
που μετρά αντίστροφα.
Κλεψύδρα.
Κι εγώ εκεί
Μοναχικός και μοναδικός
Να γερνώ οδυνηρά κι επαίσχυντα.
Χωρίς ψευδαισθήσεις και όνειρα
Χωρίς εσένα.
Να σου μιλώ με τα μάτια της ψυχής.
Να κλαίω.
Κλαίω αγάπη μου για τα όχι που είπα στη ζωή
Κλείνοντας σε απέξω.
Θάχουμε βαρύ χειμώνα

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2007

Η ροη.

Η ροή γενετικού υλικού ή αλλιώς γενετική ανάμειξη συνίσταται στην μεταφορά γονιδίων ανάμεσα στους πληθυσμούς. Κατά τη γενετική ανάμειξη οι πληθυσμοί στους οποίους επισυμβαίνει το φαινόμενο τείνουν να μοιάζουν περισσότερο.
Τέλος οι φυσική επιλογή (ΦΕ) στηρίζεται στη θεωρία του Δαρβίνου περί επιβίωσης του ικανοτέρου ή διαφορετικά του καλύτερα προσαρμοσμένου. Η ΦΕ δε δημιουργεί καινούργια γενετική ποικιλομορφία, αλλά ωθεί την εξέλιξη προς κάποια κατεύθυνση με γνώμονα την επιβίωση και πρώτη ύλη την ποικιλομορφία που προκαλείται από τις άλλες τρεις εξελικτικές δυνάμεις.
Στα πλαίσια ενός πληθυσμού η προσαρμογή είναι μια δυναμική διαδικασία που διατηρεί και μεταβάλει τη ζωτικότητά του. Η δράση της φυσική επιλογής λοιπόν μπορεί να σταθεροποιεί την κατανομή προσαρμοσμένων ατόμων, να την μεταφέρει προς κάποια κατεύθυνση ή να είναι διασπαστική τείνοντας να δημιουργήσει 2 διαφορετικούς πληθυσμούς.
Πως τώρα όλα αυτά μπορεί να εφαρμοστούν στην πολιτική πραγματικότητα. Καμιά πολιτική λογική δε μένει στάσιμη. Υπάρχουν φυσικά κάποιες βασικές αρχές αλλά η εφαρμογή τους ποικίλει ανάλογα με τα κοινωνικοπολιτικά δεδομένα κάθε ιστορικής στιγμής. Ως μεταλλαγή λοιπόν στα πλαίσια μιας πολιτικής θεωρίας μπορεί να θεωρηθεί η έκφραση διαφορετικών αντιλήψεων πάνω στο ίδιο πολιτικό ζήτημα, κάποιων σκληροπυρηνικών και στάσιμων για παράδειγμα από την πλειοψηφία και κάποιων νέων ριζοσπαστικών από μια μικρή ομάδα. Ως γενετική παρέκκλιση μπορεί να θεωρηθεί η καλώς ή κακώς κρατούσα οικογενειοκρατία, η οποία σε άλλες περιπτώσεις οδηγεί στην εξέλιξη αφού το νέο άτομο πραγματικά αξίζει να συνεχίσει το δρόμο της οικογένειας σε άλλες όμως οδηγεί προοδευτικά σε οπισθοδρόμηση και κρίση ταυτότητας. Τέλος η γενετική ροή συνίσταται στην ανάμειξη πολιτικών στοιχείων και ιδεολογιών και στον εμπλουτισμό με νέες ιδέες και δυνατότητες από νέο έμψυχο σκεπτόμενο δυναμικό.
Ο πολιτικός ηγέτης με τη συνεργασία του λαού παίζει το ρόλο της φυσικής επιλογής. Είναι αυτός του οποίου οι αποφάσεις και η συμπεριφορά θα οργανώσουν και θα εκμεταλλευτούν τις δυνατότητες που παρέχονται μέσω των εξελικτικών δυνάμεων. Είναι αυτός που θα πρέπει να επιλέξει ποια τάση και ποια μορφή πολιτικής και προφίλ θα πρέπει να ακολουθηθεί.
Η φυσική επιλογή είναι ο παράγοντας σταθεροποίησης ή διάσπασης ενός πληθυσμού στο βιολογικό κόσμο. Ο πολιτικός ηγέτης είναι αυτός που θα διατηρήσει την ζωντάνια και δυναμικότητα της πολιτικής ιδέας που προωθεί εναρμονίζοντας την με τα σύγχρονα δεδομένα αποτρέποντας τη στασιμότητα των εισερχόμενων εξελικτικών στοιχείων. Συμπερασματικά η ίδια δυναμική που επικρατεί στο βιολογικό κόσμο οφείλει να επικρατεί στην πολιτική φιλοσοφία αν στόχος της είναι η κοινονικοπολιτισμική εξέλιξη.



Η οικολογία.

Η οικολογία θεωρείται συνήθως κλάδος της βιολογίας, της γενικής επιστήμης που μελετά τους οργανισμούς. Οι οργανισμοί μπορούν να μελετηθούν σε διάφορα επίπεδα: από το επίπεδο των πρωτεϊνών και των νουκλεϊκών οξέων (βιοχημεία και μοριακή βιολογία), στο επίπεδο τών κυττάρων (κυτταρική βιολογία), στο επίπεδο των ατόμων (βοτανική, ζωολογία, και άλλοι ανάλογοι κλάδοι), στο επίπεδο των πληθυσμών, των κοινοτήτων και των οικοσυστημάτων, μέχρι και στο επίπεδο του συνόλου της βιόσφαιρας. Τα δύο τελευταία επίπεδα αποτελούν τα κύρια γνωστικά αντικείμενα της οικολογίας.

Η οικολογία αποτελεί μια διακλαδική επιστήμη. Επειδή επικεντρώνεται στα υψηλότερα επίπεδα οργάνωσης της ζωής και στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των οργανισμών και του περιβάλλοντός τους, βασίζεται έντονα σε πολλούς άλλους επιστημονικούς κλάδους, ιδιαίτερα στη γεωλογία, τη γεωγραφία, τη μετεωρολογία, την εδαφολογία, τη χημεία και τη φυσική. Επομένως, η οικολογία θεωρείται ολιστική επιστήμη, καθώς υπερκαλύπτει παλαιότερους κλάδους, όπως η βιολογία, οι οποίοι κατ' αυτήν την έννοια γίνονται βοηθητικοί κλάδοι και συμβάλλουν στην οικολογική γνώση.

Ως επιστήμη, η οικολογία δεν υπαγορεύει ποιές πρακτικές είναι "σωστές" ή "λανθασμένες". Εντούτοις, η διατήρηση της βιοποικιλότητας και άλλοι ανάλογοι οικολογικοί στόχοι αποτελούν την επιστημονική βάση για την έκφραση των στόχων του οικολογικού κινήματος, ενώ η οικολογική επιστήμη βοηθά στην αντιμετώπιση των οικολογικών προβλημάτων παρέχοντας επιστημονικές μεθοδολογίες, μετρήσεις και ορολογία. Επιπροσθέτως, η ολιστική θεώρηση της φύσης αποτελεί κύριο πυλώνα τόσο της οικολογικής επιστήμης όσο και του οικολογικού κινήματος.


Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2007

Οι πολυμορφικές ενώσεις.

Οι πολυμορφικές ενώσεις σχηματίζουν κρυστάλλους με διαφορετικά κρυσταλλικά συστήματα και σχήματα. Για παράδειγμα το ανθρακικό ασβέστιο σχηματίζει το γνωστό ορυκτό ασβεστίτης που είναι "ρομβοεδρικό" και τα κρύσταλλά του έχουν σχήμα κεκλιμένου ορθογωνίου. Παράλληλα όμως σχηματίζει και το ορυκτό αραγωνίτης που είναι "ορθορομβικό" και τα κρύσταλλα αυτού εμφανίζονται ως αιχμηρά.

Η ιδιότητα αυτή μιας ένωσης να σχηματίζει κρυστάλλους διαφόρων σχημάτων καλείται πολυμορφισμός ή κρυσταλλικός πολυμορφισμός.


Το αλμυρό νερό

Το αλμυρό νερό αν μείνει ελεύθερο στον αέρα κι αρχίζει να εξατμίζεται θα σχηματιστούν λευκοί μικροσκοπικοί κρύσταλλοι από αλάτι. Πολλές χημικές ενώσεις όταν απομονώνονται από τα διαλύματά τους δημιουργούν κρυστάλλους όπως επίσης και τα περισσότερα τήγματα (προϊόντα τήξης) όταν αυτά στερεοποιούνται. Κρύσταλλοι μπορούν να σχηματιστούν και υπό ορισμένες συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας. Ακόμη, μερικά στοιχεία σχηματίζουν κρυστάλλους όπως για παράδειγμα το ιώδιο.

Η διαδικασία κατά την οποία σχηματίζονται οι κρύσταλλοι ονομάζεται κρυστάλλωση.

Τα δομικά μέρη ενός κρυστάλλου (άτομα, ιόντα ή μόρια) σχηματίζουν συνδεόμενα ένα κρυσταλλικό πλέγμα, που μεγαλώνει κάθε φορά που προστίθεται σ΄αυτό νέα ποσότητα δομικών μερών. Από τη γεωμετρία του κρυσταλλικού πλέγματος εξαρτάται και το σχήμα αλλά και οι φυσικές ιδιότητες του κρυστάλλου. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελούν το διαμάντι και ο γραφίτης, των οποίων οι κρύσταλλοι αποτελούνται από άτομα άνθρακα, με διαφορετική διάταξη όμως μεταξύ τους. Στο παράδειγμα του αλατιού οι κρύσταλλοι είναι κυβικοί).

Πολλοί κρύσταλλοι εμφανίζουν πανέμορφο σχήμα και χρώμα, με συνέπεια να χρησιμοποιούνται ως πολίτιμοι λίθοι. Αλλά και άλλοι λόγω της εσωτερικής τους δομής διαδραματίζουν αρκετό σοβαρό ρόλο στη βιομηχανία. Για παράδειγμα κρύσταλλοι χαλαζία χρησιμοποιούνται σε χρονόμετρα υψηλής ακριβείας, ομοίως πυριτίου σε ηλεκτρονικές διατάξεις ενώ τα διαμάντια στη κατασκευή τρυπανιών.

Τα μόρια του υγρού κρυστάλλου παρουσιάζουν γεωμετρική δόμηση με συνέπεια να εμφανίζει αυτό κανονικό σχήμα παρόμοιο με εκείνο των σωματιδίων των στερεών κρυστάλλων. Τα μόρια αυτού του υγρού φαίνεται να επηρεάζουν τις διερχόμενες απ΄ αυτά φωτεινές ακτίνες. Όταν λοιπόν θερμαίνεται το υγρό, τότε αλλάζει ο προσανατολισμός των μορίων του με συνέπεια να μεταβάλλεται το χρώμα του φωτός ανάλογα πάντα με τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας.

Η ιδιότητα αυτή επιτρέπει στους υγρούς κρυστάλλους να χρησιμοποιούνται ακόμη και ως απλά θερμόμετρα.

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2007

Η αλλαγη του κλιματος.

"Η αλλαγή του κλίματος έχει ήδη προκαλέσει πολλές ζημιές στην ανθρωπότητα, ειδικά στα αναπτυσσόμενα κράτη", είπε ο κύριος εκπρόσωπος της Κίνας, Liu Jiang.

Ομοίως στο ίδιο κλίμα, ο αξιωματούχος των Η.Ε. Toepfer ανέφερε ότι η αλλαγή του κλίματος δεν είναι μια πρόγνωση, είναι μια πραγματικότητα που έχει και θα φέρει ολοένα και περισσότερα βάσανα στους ανθρώπους καθώς και οικονομικές καταστροφές".

Ο Γενικός Γραμματέας των Η.Ε Κόφη Αννάν μίλησε για την αυξανόμενη συχνότητα των ακραίων καιρικών γεγονότων τα τελευταία χρόνια. "Υπάρχει μια ολοένα και περισσότερη ανησυχία ότι αυτή η τάση είναι πιθανόν να συνεχιστεί", είπε.

Στη διάσκεψη εμφανίστηκαν μερικά από τα συμπεράσματα από την αντασφαλιστική εταιρεία, Munich Re, η οποία υπολόγισε το κόστος των παγκόσμιων φυσικών καταστροφών.

Τα ακραία καιρικά φαινόμενα στην Ευρώπη το καλοκαίρι ήταν το μεγαλύτερο γεγονός αυτή τη χρονιά - και οι ζημιές κοστολογήθηκαν περισσότερο από 10 δισ. δολάρια μόνο στη γεωργία ενώ πέθαναν περίπου 20.000 άνθρωποι.

Εντούτοις, μερικοί δεν έχουν πειστεί για τα πορίσματα που αναφέρονται στις διασκέψεις όπως του Κιότο.

Τα στοιχεια.

Εκθεση των ΗΕ επισημαίνει ότι οι φυσικές καταστροφές αυξήθηκαν κατά 18% τον περασμένο χρόνο, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους περίπου 92,000 άτομα. Η έκθεση που δόθηκε στην δημοσιότητα τη Δευτέρα λέει ότι οι φυσικές καταστροφές του 2005 επηρέασαν τις ζωές 157 εκατομμυρίων ανθρώπων, ενώ οι ζημίες ανέρχονται σε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια.

Τα στοιχεία της έκθεσης συγκεντρώθηκαν από την Διεθνή Υπηρεσία Στρατηγικής για την Μείωση Καταστροφών, η οποία ανήκει στα ΗΕ και εδρεύει στη Γενεύη και το Κέντρο Ερευνών Λουβαίν, του Βελγίου. Η έκθεση αναφέρει ότι πέρυσι υπήρξαν 360 καταστροφές, σε σχέση με τις 305 που σημειώθηκαν το 2004 και τονίζει ότι η αύξησή τους οφείλεται κυρίως στον αυξανόμενο αριθμό πλημμυρών, περιόδων ξηρασίας και ανεμοστροβίλων.

Το Πακιστάν, η Γουατεμάλα και οι ΗΠΑ είχαν το μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων, ενώ η Κίνα, η Ινδία και οι ΗΠΑ, είχαν τον μεγαλύτερο αριθμό καταστροφών. Ο διευθυντής της Διεθνούς Υπηρεσίας Μείωσης Καταστροφών, Σαλβάνο Μπριτσένο, υπογράμμισε ότι επιπλέον απειλές, όπως το φαινόμενο του θερμοκηπίου και η χειροτέρευση του περιβάλλοντος, καθιστούν εκατομμύρια ανθρώπους πιο ευάλωτους στις φυσικές καταστροφές.